Rijsttafelen

Als er één keuken is waar ze weten hoe ze voedsel op smaak kunnen brengen, dan is het wel de Indonesische keuken. Waar wij Hollanders traditioneel niet verder komen dan wat peper, zout, kerrie en Italiaanse kruiden, maken ze er in Indonesië een waar kruiden- en specerijenfestijn van. Wat een voorrecht om daar van te mogen genieten!

Laatst bij de toko kon ik haast niet kiezen. Zou ik wat lekkere loempiaatjes meenemen om in de zoetzure saus te dippen, of toch zo'n lekkere zachte risolle? U weet wel, zo'n ragoutachtige substantie met kip of rund - al dan niet pittig - in een pannenkoekje gerold. Om je vingers bij af te likken.

Maar dat is slechts een topje van de ijsberg die de Indische keuken te bieden heeft. Met 6.000 bewoonde eilanden (van de 17.000!) is het ook wel logisch dat er een zeer uitgebreid palet aan smaken, tradities en ingrediënten beschikbaar is, wat ook weer leidt tot een keur aan combinaties. Exotische smaakmakers als laos, ketoembar, kurkuma, komijn en citroengras zijn inmiddels gelukkig ook in ons land verkrijgbaar, wat ertoe leidt dat er meer wordt geëxperimenteerd in onze keukens.

Zo kunnen we nu bijvoorbeeld in een handomdraai genieten van zelfgemaakte kipsaté (sate ajam), groentegerechten (sajoer) en babi ketjap (varkensvlees) - wat via China in Indonesië terecht is gekomen. En, ook handig, als je het toch nog wat ingewikkeld vindt of gewoon wat sneller klaar wilt zijn, kun je de kruidenpasta's en -mixen ook kant-en-klaar kopen bij de toko of supermarkt.

Al deze gerechten zouden echter niet zo indrukwekkend zijn zonder de bekende rijsttafel: een keur aan verschillende gerechten die met rijst worden gegeten. Het schijnt dat de Europeanen deze traditie tijdens de koloniale tijd hebben ingevoerd als variant op het 'banket' om te laten zien wat ze zich allemaal konden veroorloven. Er staan soms wel veertig verschillende gerechten op tafel, waardoor je haast niet meer weet wat je moet kiezen. Eigenlijk is het een beetje de Indonesische versie van gourmetten, maar dan natuurlijk wel wat meer culinair verantwoord. En, zeker als je met een grote groep bent, is het 'rijsttafelen' gewoon heel gezellig. Een mooie traditie die we hier in Nederland natuurlijk graag omarmen!

Bekijk ook

langzame tapas
Keuzes maken is moeilijk, dus waarom zou je niet van alles een beetje nemen? Dat is zo ideaal aan tapas: je kunt zoveel proeven als je wilt, zonder na het diner het gevoel te hebben dat je ontploft. Ik vraag me alleen altijd af of de echte Spanjaarden de tapas die ik eet eigenlijk wel kennen. Ik denk dat ik inmiddels wel een idee heb gekregen hoe dat werkt.

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie