Eigen bakker
Wat ben ik trots. Mijn eerste zelfgemaakte brood ligt op de plank. Stokbrood, welteverstaan. Met van die mooie sneetjes aan de bovenkant en een beetje bloem aan de onderkant. Ambachtelijk brood. Uit eigen oven.Zelf brood bakken is bewerkelijk. Het is niet ingewikkeld, maar er kan een hoop misgaan. En je moet geduld hebben, maar er ook weer niet te relaxed mee omgaan. Zeker niet in het begin.
Je brood staat of valt namelijk met het gistingsproces, heb ik mij laten vertellen. Het gistmengsel, bestaand uit gist, water en bloem, moet namelijk een uur of drie staan zodat er mooie belletjes ontstaan en het alvast rijst. Duurt het te kort, dan bestaat de kans dat het deeg niet genoeg rijst, maar staat het te lang, dan wordt het bitter. Goed blijven opletten dus.
Gelukkig ging dat zonder problemen, dus kon ik zonder terug naar start te gaan naar de volgende ronde: het deeg. Met meer water, meer gist en meer bloem toverde ik in een handomdraai een prachtige deegbal tevoorschijn. Okee, dat is niet helemaal waar. Nadat ik even geroerd had en het nogal zwaar begon te worden, nam ik de gok om gewoon lekker met de hand te gaan kneden. Ik speel tenslotte voor eigen bakker en dan mag ik zelf bepalen wat mij goed dunkt.
Te vroeg bleek al snel. Mijn handen waren namelijk zo plakkerig, dat er eigenlijk geen deeg meer in de kom zat om te kneden: alles zat rond mijn vingers. Extra bloem toevoegen doet in dat geval wonderen. Nadat het meeste van de plakberg weer er vanaf was, kon ik dat eindelijk doen - eerder viel er niets beet te pakken met mijn sticky fingers. Sowieso is het handig om af en toe wat bloem toe te voegen zodat het niet aan het werkblad kleeft. En uiteindelijk maar beter dat het in het begint zo nat was: anders was het te droog geworden met al die bloem en had ik weer water moeten toevoegen. Zo blijf je aan de gang. Acht minuten intensief kneden, en klaar is Kees.
Daarna kreeg ik, zoals het een echte bakker betaamt namelijk weer even rust. Het deeg moest ook een paar uur rusten. Voor het mooie dek je het zolang even af met een theedoek, zodat het niet uitdroogt. Bij het uitnemen wordt het deeg in vieren verdeeld en platgedrukt. Dan komt de techniek weer om de hoek kijken: het rollen van het deeg. Dat is bij stokbrood blijkbaar niet zomaar een klusje, maar meer een kunst. De deegplakken worden namelijk stukje bij beetje opgerold en dichtgeplakt. Op het eind een beetje water erover om het niet uit te laten drogen, mooie Franse diagonale sneetjes erin en hup, de oven in.
Eén ding. Of nou ja, twee. Eén: hou het nat, want je wil geen droog brood. Dat betekent dat je er halverwege een plantenspuit op kunt zetten, of gewoon wat heet water op de onderste bakplaat gieten. Twee: zorg dat de broden al op de bakplaat liggen vóórdat ze de oven in gaan. Pak je ze op, dan raken ze verdraaid en komen ze een klein beetje vervormd uit de oven. Maar niet minder lekker. Want eigen brood smaakt best prima.
Bekijk ook
Vries beter dan vers?Als ik thuiskom na een lange dag werken heb ik niet altijd zin om nog broccoli te snijden, boontjes te doppen of worteltjes te schrappen. En dan grijp ik ongegeneerd naar de diepvries- of blikgroente. Nou ja, niet helemaal. Stiekem voel ik me namelijk toch wel een beetje bezwaard: verse groente is immers veel gezonder. Toch?
