Chocoladekaasswirl
'Voilą, de keuken heeft een extra grote portie voor jullie gemaakt,' zegt de serveerster triomfantelijk terwijl ze een pannetje met zo'n halve liter gesmolten chocolade voor onze neus zet, samen met een grote schaal vol fruit, cake en spekjes. Ik wissel een blik met de andere kant van de tafel: dat krijg je ervan als je de kaasfonduepan helemaal uitlikt.Het Duitse etablissement waar we voor de dubbele fonduedeal - met kaas als hoofdgerecht en chocoladefondue als dessert - gingen, gaf ons de keuze: wilden we als hoofdgerecht de kaasfondue met truffel, de 'gewone' of met knoflook en peperkorrels? We gingen voor de knoflook, knoflookliefhebbers die we zijn, en keken vol verlangen naar de pruttelende kaas met hele tenen knoflook erin. Daarbij kregen we stukjes stokbrood om in de kaas te dopen.
We hoopten daarnaast op een bordje met dipgroenten - stukjes komkommer, paprika, wortel en tomaat bijvoorbeeld - maar werden een beetje teleurgesteld: we kregen een bakje met champignons en stukjes appel. De keuze wie wat mocht eten was snel gemaakt, want ik ben allergisch voor appel en hij lust geen champignons... Hoe kregen ze het voor elkaar!
Maar ondanks deze wat ongelukkige keuze zaten we te smullen alsof dit ons laatste maal ooit was. Toen het er op leek dat we wat kaas zouden overhouden, vormden we een nieuwe strategie: de laatste broodjes werden door midden gebroken zodat we er relatief meer kaas op konden doen. En de allerlaatste restjes in de pan schraapten we ongegeneerd uit de pan met onze fonduestokjes. Missie geslaagd, al zaten we wel wat vol.
Vlak voor het dessert werd opgediend waren we nog in een lollige stemming. 'Sorry, te hard gelachen en nu is het vlammetje uit,' giechelden we naar de serveerster. 'Nee, we zullen het niet meer doen.' Maar inmiddels kunnen we niet meer lachen zonder dat we die drie liter gesmolten kaas met chocoladetopping in onze buik voelen bewegen.
'Denk je dat de kaas en de chocola in onze maag mengen,' vraag ik me af. 'Aangezien de chocola zacht blijft, denk ik van wel ja,' analyseert hij serieus. 'Waarschijnlijk is het een soort in elkaar gedraaide swirl, zoals je die bij de Mac krijgt. Maar dan niet met vanille- en chocoladesmaak uit de machine, maar kaas en chocola.' Dat letterlijk samengesmolten beeld probeer ik maar uit mijn hoofd te verdrijven, want daar was het allemaal veel te lekker voor.
Bekijk ook
Verwarrend fruit'We eten het als toetje, dus het is fruit,' zegt vriendin A. 'Ja maar het groeit vanuit de grond en het heeft geen zaadjes, dus het is groente,' werpt vriend B. tegen. Ze hebben allebei een punt: de definitie van groente en fruit verschilt nogal eens. Niet alleen als het om rabarber gaat, wat vandaag het onderwerp van gesprek is, maar ook bij bijvoorbeeld tomaten, komkommers en pompoenen.
