Terug naar de middeleeuwen
In een zoektocht naar oud-Hollandse recepten stuitte ik onlangs op een merkwaardig gegeven: melkvervangers als soja- of amandelmelk zijn helemaal niet zo hip als we denken. Tot mijn verbazing werd er al in de middeleeuwen zelfgemaakte amandelmelk gedronken als koemelkvervanger. Koemelk was in de middeleeuwen meer een luxe product dan nu: je kocht het alleen als je wist dat je het snel zou opdrinken, want zonder koelkast (die letterlijk een kast was met een blok ijs bovenin) zodat je je voedsel gekoeld kon bewaren zonder elektriciteit nodig te hebben) bederft melk geheid binnen een mum van tijd. Daarnaast was veel melk geen 'zuivere koffie' doordat de verkopers het graag stiekem aanlengden met water en had ook niet iedereen een koe tot zijn beschikking voor dagelijkse verse melk.
Dus in plaats van melk werd er veel amandelmelk gemaakt, een redelijk simpel en goedkoop proces. Met wat heet water werd een kopje gemalen amandelen fijngekookt tot er een melkachtige brei ontstond. Die werd met een theedoek gezeefd totdat er uiteindelijk een melkachtig drankje overbleef. Dat werd dan gedronken of verwerkt in gerechten, pap of zoetigheden. Bovendien was het ideaal voor de vleesloze dagen die door de kerk waren ingesteld.
En ik maar denken dat de soja en amandelmelkhype van de laatste jaren als melkvervangers -want inderdaad, het kan niet goed zijn om dag in dag uit melk, chocolademelk, boter en roomproducten te consumeren - door 'ons' zijn uitgevonden. Zonder dat we het weten zijn we misschien weer terug naar de middeleeuwen aan het gaan, met onze pure producten, linzensoepen, vergeten groenten en amandelmelk. Maar mij hoor je niet klagen!
Bekijk ook
Overrijp? In de cake!Bananen zijn het lekkerste als ze nog een beetje groen zijn. Sommige mensen verklaren mij voor gek, maar vooral als je ze in plakjes snijdt is het smullen. Maar sinds kort heb ik een nieuwe favoriet: bananencake. Een smeuïge, luchtige cake die ideaal is om van je overrijpe bananen af te komen.
