Wij gebruiken cookies o.a. om de website te analyseren en te verbeteren, voor social media en om er voor te zorgen dat je relevante advertenties ziet. Je geeft, door gebruik te blijven maken van deze website of door op akkoord te drukken, aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies op deze site. Akkoord

Hopen op een parel

Lees de column van HildeOesters zijn niet bepaald mijn 'cup of tea'. Ze zijn glibberig, leven over het algemeen nog als ze je maag in glijden en smaken vooral naar zeewater. Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar zelfs met knoflookboter of gegratineerd met kruiden loop ik er niet echt warm voor. En toch ga ik het maar weer eens proberen, want het idee van een parelvondst staat mij wel aan.

Ik weet het, in slechts 1 op de 15000 wilde oesters schuilt een parel. Maar dromen mag altijd toch? De mosselman in Zeeland afgelopen week vond er in ieder geval eentje, dus het is niet onmogelijk.

Ik moest bij dat verhaal meteen denken aan die vrouw die een tijdje geleden in een restaurant vijftig parels in één oester vond. Ze dacht dat haar tand afbrak, maar in plaats daarvan haalde ze een paar parels uit haar mond en nog ruim veertig andere parels uit de oester zelf. Zij hoeft zich voorlopig geen zorgen meer te maken om haar spaargeld, aangezien echte parels van flinke waarde kunnen zijn.

En dan te bedenken dat een parel eigenlijk slechts een ingekapseld ongewild object is. Soms ontstaat het door een zandkorrel die per ongeluk in de schel terechtkomt en de oester irriteert, soms een stukje zeewier. De oester begint het dan in te kapselen met parelmoer, dezelfde wandbekleding als de binnenkant van de schelp. En aangezien de laagjes parelmoer ontzettend dun zijn, duurt het jaren en jaren voordat er een parel is gevormd. Een kostbaar sieraad dus.

Ik ga binnenkort toch maar weer eens naar een visrestaurant om een oester te proberen. Ze mogen er dan wel niet zo aantrekkelijk uitzien en niet zo geweldigsmaken, maar je weet nooit of er binnenin misschien die ene prachtige parel huist. En wellicht vind ik ze opeens nog lekker ook!

Bekijk ook

De soep wordt duur gegeten
Vrijwel niets uit een potje kan zelfgemaakte gerechten overtreffen. Pastasaus is het lekkerste als je het zelf samenstelt, guacamole hoort uit een avocadoschil te komen en kippensoep smaakt het best met huisgemaakte bouillon en een hele kip. Helaas hangt daar wel een behoorlijk prijskaartje aan.

Reageren

  • Naam
  • Email
  • Mijn reactie
Inloggen
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Kookwekker(s)
    Meedoen!

    gratis tas

    bij invoer van 5

    eigen recepten!

    Gratis Inschrijven