Wij gebruiken cookies o.a. om de website te analyseren en te verbeteren, voor social media en om er voor te zorgen dat je relevante advertenties ziet. Je geeft, door gebruik te blijven maken van deze website of door op akkoord te drukken, aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies op deze site. Akkoord

Choco-addicts

Lees de column van Hilde'Ahh... toe... please?' Twee smekende ogen kijken afwisselend van mij naar een pak chocolademelk in de schappen. 'Okee, maar dat was het dan voor de rest van de week,' zeg ik streng, wetende dat het toch niet zal standhouden. Ondanks ons relatief zuivelvrije dieet lijden we namelijk aan een ernstige chocolademelkverslaving.

Ook al zitten we allang niet meer in de ontkenningsfase - we geven het ruiterlijk toe, haast vol bravoure-, het lijkt er niet op alsof we snel van deze verslaving zullen afkomen. We vergoelijken het zelfs, door onszelf wijs te maken dat we verder 'hartstikke goed bezig zijn', er 'ergere dingen zijn' en we niet 'extreem veel consumeren'. Typisch verslavingsgedrag dus.

Maar ach, er zijn inderdaad ergere dingen te bedenken. We eten niet dagelijks een zak chips of halve taart (al heb ik een collega die heel blij is dat ik al haar zelfgemaakte taarten proef - daar moet ik mee gaan oppassen) en drinken verder vooral water of thee. En zoals met de meeste dingen die je vaak eet, drinkt of doet: na een tijdje is het extatische er wel weer vanaf. Dan zijn we gewend aan die oerromige smaak van melk vermengd met chocolade en wordt het smachten ernaar steeds wat minder extreem.

Dan ebt het hebberige vast weer een beetje weg en dooft de chocomelkfase zachtjes uit. En dan vinden we weer een nieuwe 'zonde' om naar te verlangen en stiekem toch in het winkelwagentje te leggen zonder dat de ander het doorheeft. Maar tot die tijd geven we ons gewoon maar over. Zolang de rest van ons dieet maar zo'n beetje in balans is, kunnen we ons dit genoegen best permitteren. We moeten alleen nog wat oefenen op het wegwerken van onze chocoladesnor.

Bekijk ook

Rode salade
Vast, muurvast zat ik de laatste tijd in mijn saladeritme. Verder dan tomaat, sla en komkommer afgewisseld met verschillende dressings (dat dan weer wel) kwam ik gewoon niet. En als ik dan naar afwijkende recepten zocht, moest ik daar zeer onconventionele ingrediënten voor kopen die ik toch nooit meer zou gebruiken. Dat was totdat ik de bietensalade ontdekte.

Reageren

  • Naam
  • Email
  • Mijn reactie
Inloggen
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Kookwekker(s)
    Meedoen!

    gratis tas

    bij invoer van 5

    eigen recepten!

    Gratis Inschrijven